“Peki sen neden yazıp da, bize dünyanın bütün sırlarını anlatmıyorsun. Zorba?— Neden mi? Çünkü ben, senin dediğin o bütün sırları yaşıyordum ve yazmaya vaktim yok da ondan. Bazen dünya, bazen kadın, bazen şarap, bazen santur... Onun için, şu saçmalar yumurtlayan kalemi ele alacak zamanım yok. Böylece de dünya kağıt farelerinin ellerine kaldı; sırla...

Her dilin kendine özgü suskunluğu vardır diye fısıldıyor o adam, bir kadın karanlığın içinde sessizce kaybettiği dili arıyor, bulursa ne mi yapacak? Susacak..."bütün endişelerimiz ihanete uğramış.. düşlerimiz, bu anlaşılmaz vahşet, kaybolan şeyler için duyduğumuz korku ve dünyevi koşullarımızın acı dolu ağırlığı yavaş yavaş dünya dışı bir umud...

Boktan amerikan filmlerinden ziyade, zihni zorlar...Bir papaz-oğlu olan Bergman'ın bu filmdeki en büyük başarısı belki de tanrı ve ölüm gibi konuları ele alışı ve sorgulayan aklın inançla olan çatışmasını mükemmel bir biçimde ortaya koyuyor olmasıdır.13. yüzyılın İsveç'inde veba salgını, karanlık çağın korkularını ve dinsel kaygılarını yansıtırken,...

Babam öldü ama hâlâ sahneye çıkarım yavşaklığına asla inanmam. Önce insandır önemli olan, oyun değil. Ben babam ölürse sahneye filan çıkmam, kıçımı yesin herkes.Bir mesleği kutsallaştırmak çabası nedendir acep?Mesleği doğru dürüst icra etmek yerine, mesleklerini kutsallaştırıp, göz boyamak isteyenlere ayna tutulmuş gibi mi oldu?Bir marangoz övünmüş...