Vakit varken tomurcukları topla. Zaman hala uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek, yarın ölüyor olabilir...
Dead Poets Society 1989

Katı disiplinli bir okulun duvarları arasında genç ruhların bastırılmasını, ezilmesini ve susturulmasını izliyoruz. Ama aynı zamanda bir öğretmenin John Keating’in o genç kalplere fısıldadığı cesareti de. "Kendi sesinizi bulun. Şiiri hayatınızın bir parçası yapın. Farklı bakmaktan korkmayın."

“Hayat bu kadar kolay mı?” diye sorarlar. Oysa filmin değeri tam da burada: Gerçek hayatta da kolay değildir, ama birinin sana “denemelisin” demesi bile bazen dünyanı değiştirmeye yeter. Bu yüzden Dead Poets Society sadece bir okul hikayesi değil, bir özgürlük çağrısıdır. 

Robin Williams’ın öğretmen figürü, bana her şeyden önce şu soruyu düşündürdü. "Bir insan başkasının hayatına gerçekten dokunabilir mi?" Evet, dokunabilir. Çünkü Keating’in sözleri, çocukların yalnızca hayallerini değil, varoluşlarını da değiştirdi. Neil’in trajedisi, bu özgürlüğün bedelinin ne kadar ağır olabileceğini gösteriyor. İnsanın kendi yolunu seçmesi kolay değil, hele ki aile baskısının, toplumun, geleneklerin arasında… Ama yine de o yol seçilmeli. Çünkü insan, başkalarının istediği hayatı yaşayarak yaşayamaz. 

Okuldan kaçtığım bir gün müdür yardımcısı evimizi aradığında, babam telefona çıkıp "evet, şu an evde. Sağda solda takılıp kalmamış, merak ettiğiniz için teşekkür ederiz" demişti. Bana kızmamıştı. Aksine beni korumuştu. Okumak istediğim "bilgisayar" bölümü için hep yanımda oldu. Yapamadığımda "tekrar dene" dedi. Bana güvenen tek insandı. Onu kaybettiğimden beri, içimde hiç dinmeyen bir yalnızlık var. Kimse bana inanmıyormuş gibi hissediyorum.

İşte bu yüzden Robin Williams’ın rolleri benim için sıradan değildi. O, babamı kaybettikten sonra bile bana hala bir yerlerden seslenen bir rehber gibiydi. Onu izlediğimde, bir babanın verebileceği desteği hissettim. Bu yüzden Robin Williams sadece büyük bir oyuncu değil, benim için unutulmaz bir baba figürü oldu.

Kendime Notlar

• Carpe Diem: Anı yaşa, çünkü yarının garantisi yok.
• Bir öğretmen ya da bir baba, bazen insanın bütün hayatını şekillendirebilir.
• Sevgiyle verilen güven, insanın omzuna yük değil, kanat olur.
• Yalnız hissettiğinde bile, bir zamanlar sana inananın sesi hala içinde yankılanır.

Huzur içinde uyu, My Captain.!